Skip to the content
ตอนที่ผมยังเป็นเด็กบ้านนอกวัย 10 ขวบ ทางบ้านของผมยังหาเลี้ยงชีพด้วยการเล่นลิเก ถ้าวันไหนที่ว่างเว้นจากการไปเล่นลิเกพ่อของย้งจะไปรับจ้างปั่นสามล้อถีบรับ-ส่งคนในตลาด ซึ่งเส้นทางจากบ้านไปตลาด 2 ข้างทางยังเป็นป่ารกทึกระหว่างทางจะต้องผ่าน 5 แยก ซึ่งชาวบ้านไม่มีใครกล้าสันจรไปมายามค่ำคืน เพราะเล่าลือกันว่า บริเวรนั้นมีผีกะชุกชุมอยู่มาก ซึ่งผีกะนั้นจะเข้าสิงร่างคนและกินตับไตไส้พุงจนคนที่ถูกสิงเสียชีวิตในที่สุด ทุกครั้งที่พ่อไปปั่นสามล้อ ย่าจะให้พ่อพกคางคกตายซาก ซึ่งก็คือคางคกที่ตายแล้วตัวแห้งกังไม่เน่าเปลือยไม่มีแม้แต่กลิ่นเหม็นเน่า คนในสมัยนั้นเชื่อว่าหากพกคางคกตายซากไว้มันจะช่วยป้องกันบรรดาภูติผีปีศาจได้ วันพ่อไปปั่นสามล้อกว่าจะกลับเข้าบ้านก็มืดค่ำ พอปั่นมาถึง 5 แยกก็ขนลุกชูไปทั้งตัว มีความรู้สึกเหมือนใครจ้องมองอยู่ พ่อกวาดสายตามองผ่านความมืดได้เลือบไปเห็นผีกะยืนอยู่ข้างต้นไม้ใหญ่ เมื่อเห็นดังนั้นพ่อจึงรีบปั่นสามล้อกลับบ้านอย่างไม่คิดชีวิต และคงเป็นเพราะพ่อพกคางคกตายซากติดตัวไปทุกครั้ง ผีกะจึงไม่สามารถเข้าใกล้ได้
